Zimą, bardzo wczesną wiosną, a szczególnie teraz - w okresie przdłużającej się "zimy", gdy praktycznie nie ma dostępu do świeżych, polskich, najbardziej wartościowych warzyw, warto wzbogacić swą dietę o kiełki. Tak naprawdą dobrze byłoby na stałe wpisać je w swój jadłospis, gdyż są doskonałym źródłem mikroelementów, soli mineralnych, kwasów tłuszczowych, błonnika i innych substancji odżywczych. Kiełki zawieraja często kilkadziesiąt razy więcej składników odżywczych niż dojrzałe warzywa czy zioła. W kiełkujących nasionach uaktywniają się enzymy, dzieki którym powstają duże ilości łatwo przyswajalnych witamin.

Dodatkowo dzięki tym enzymom możemy ławiej trawić produkty spożywane razem z kiełkami. Gotowe kiełki można oczywiście nabyć w sklepach spożywczych, jednak nigdy nie smakują tak dobrze i nie są tak świeże, jak te wyhodowane samodzielnie w domu. Nasiona i naczynia do kiełkowania są dostęne w sklepach ogrodniczych. W jednym naczyniu można jednocześnie wyhodować kilka rodzajów kiełków. Uprawa ich jest niezwykle prosta, wymaga jedynie codziennego przelania wodą, która dzięki syfonom stopniowo przenika do każdej warstwy nasion.

Najbardziej popularne rośliny, których nasiona wykorzystywane są na kiełki to: słonecznik (bogaty w fosfor, wapń i żelazo), fasola mung (źródło białka,wit A B C E), rzodkiewka (duża zawartośc wit C, działanie wykrztuśne, źródło potasu, magnezu), soczewica (kwas foliowy), pszenica (wit A B C E , duże ilości magnezu, wapnia, fosforu, żelaza, niacyny, tiaminy i kwasu pantotenowego), brokuł (sulfofran - silne działanie przeciwnowotworowe), soja (wit A B C E, fosfor, miedź, potas, żelazo, mangan, magnez), rzeżucha (pobudza przemianę materii, korzystnie wpływa na skórę, włosy i paznokcie), lucerna (fitoestrogeny), kapusta (wit C). Kiełki znane są od bardzo dawna. Jako lek stosowane były już w starożytnych Chinach. Regularne ich spożywanie pozwala przeciwdziałać wielu schorzeniom (anemia, choroby gastrologiczne, choroby układu krwionośnego), pozytywnie wpływa na odporność organizmu, uzupełnia niedobory witamin, a także działa przeciwnowotworowo.

Chyba wszyscy mamy już dosyć tej uporczywej zimy. Białe, zakopane Święta Wielkanocne, śnieżny lany poniedziałek i bałwan zamiast marzanny :) Totalny kataklizm. Czekamy z niecierpliwością na pierwsze oznaki wiosny w ogrodach, ale wszystko jest uśpione albo kryje się pod grubą warstwą śniegu. Śmiało można powiedzieć, że w sezonie ogrodniczym straciliśmy już około miesiąca. Przedłużająca się zima ma bardzo negatywny wpływ środowiskowy, ponieważ skraca się cykl wegetacyjny roślin. Ciężki, mokry śnieg zalega na krzewach - może trwale je odkształcić lub nawet połamać. Ptaki wciąż wymagają dokarmiania, gdyż nie są w stanie same znaleźć pokarmu pod tak grubą warstwą śniegu. Nie mówiąc już o stratach w rolnictwie. Duże spustoszenie mogą przynieść również zapowiadane roztopy i zalegająca woda. Niestety, nie mamy na to wpływu, możemy tylko czekać. Pocieszające jest to, że najgorsze mrozy i opady mamy już za sobą i teraz będzie już coraz cieplej :) Szykujmy się na wiosnę... a może od razu lato?

Jeszcze trochę za wcześnie, aby nawozić rośliny w naszych ogrodach, ale wiosna zbliża się do nas wielkimi krokami, więc warto już o tym pomyśleć. Zwłaszcza o nawozach długodziałających, które dostarczają roślinom niezbędne składniki odżywcze przez 3-6 m-cy bez naszej ingerencji. Nawozy długodziałające to wygodne rozwiązanie oszczędzające naszą pracę i czas. Najlepiej zastosować je na początku sezonu wegetacyjnego, wczesną wiosną (nawóz granulowany 6-miesięczny stosujemy tylko raz w sezonie, nawozy 3-4-miesięczne - dwukrotnie, oczywiście w zależności od tego, jak wcześnie wykonamy pierwszy zabieg). W przypadku sadzenia nowych roślin nawóz długodziałający należy zmieszać z ziemią.