Niewiele osób pamięta, że kiedyś mecze piłki ręcznej w Radzyminie były wydarzeniem, na które przybywało całe miasto. Drużyna "szczypiorniaka", bo tak wtedy nazywano ten sport, była najsilniejszą na Mazowszu i zaliczaną do najlepszych w Polsce. Wszystko zaczęło się w latach 60-tych minionego wieku.
W budynku, gdzie aktualnie mieści się Gimnazjum nr 1 i Szkoła Podstawowa nr 1, funkcjonowały 50 lat temu 3 szkoły podstawowe, liceum ogólnokształcące oraz przejściowo liceum pedagogiczne.

Jednym z nauczycieli wychowania fizycznego był Bolesław Gwóźdź, którego pasją obok lekkoatletyki i turystki rowerowej była piłka ręczna. Gdy pojawiła się możliwość trenowania, dyscyplina szybko zyskała olbrzymią popularność wśród radzymińskiej młodzieży. W drugiej połowie lat 60-tych w radzymińskim ogólniaku rozpoczął pracę absolwent AWF mgr Ludwik Wardzyński. Dzięki niemu piłka ręczna stała się wiodącą dyscypliną we wszystkich szkołach i klubie sportowym MAZUR.
Na przełomie lat 60-tych i 70-tych męska drużyna grała w III lidze (odpowiednik dzisiejszej II), juniorzy grali w lidze mazowieckiej, a drużyna kobieca trenowana przez Wiesława Rudnika w II lidze. Przez krótki okres czasu w rozgrywkach piłki ręcznej juniorek występowała drużyna dziewcząt trenowana przez Panią Koc.

Złoty medal w Wojewódzkiej Olimpiadzie Młodzieży i VIII miejsce drugiej drużyny były w tamtych czasach wielkim sukcesem. Złotą drużynę prowadził Andrzej Ciółkowski. W 1979 roku złota drużyna prawie w całości przeniosła się do Ciechanowa, gdzie trenowana przez byłych zawodników Mazura - Marka Motyczyńskiego i Cezarego Wnuka odnosiła sukcesy w III, a później w II lidze. Głównym powodem przeniesienia piłki ręcznej do innego miasta był brak własnej sali do rozgrywek, a którą wymagały przepisy. Treningi w Ciechanowie były początkiem zmierzchu piłki ręcznej w Radzyminie. W połowie lat 80-tych lokalna sekcja piłki ręcznej Mazura Radzymin przestała istnieć. Niezależnie jednak od tego zawodnicy z Radzymina grali później nawet w mistrzostwach świata, jeden z nich był bramkarzem reprezentacji Polski, a kilku innych zostało trenerami najlepszych drużyn w ligach zagranicznych. Osoby takie jak Artur Żmijewski wśród seniorów, Roman Tulwin w juniorach i inni wymagają już jednak oddzielnej dłuższej opowieści.

Wracając do teraźniejszości - mamy okazję porozmawiać z Karolem Klosem - jednym z inicjatorów próby odrodzenia popularności piłki ręcznej w Radzyminie w roku 2013 i twórców Stowarzyszenia Radzymińskiego Sportu.

KR: Stowarzyszenie Radzymińskiego Sportu - czym jest? Od kiedy działa?
Karol Klos: Pomysł reaktywacji piłki ręcznej w Radzyminie narodził się w grudniu zeszłego roku. Wraz z byłymi piłkarzami ręcznymi postanowiliśmy stworzyć coś innego niż funkcjonowało do tej pory. Stworzyć system szkolenia drużyn juniorskich przez drużynę seniorów, a także alternatywę dla wszelkiej rozrywki w Warszawie dla mieszkańców Radzymina. W kwietniu wybraliśmy odpowiednią formę prawną, przygotowaliśmy dokumenty i po rejestracji przez Starostwo Powiatowe faktycznie działamy od maja tego roku jako Stowarzyszenie Radzymińskiego Sportu. Jesteśmy organizacją społeczną - oznacza to, że sami pracujemy bez wynagrodzenia finansowego i tylko dla szczytnego celu. Dla wszystkich zawodników jest to hobby i forma spędzenia wolnego czasu. Wierzymy, że zaangażowanie przełoży się na wynik sportowy.

KR: Rozumiem, że głównym sportowym przedmiotem działań jest drużyna piłki ręcznej. Jakie są cele do osiągnięcia dla drużyny? Jakie inne cele stawia przed sobą SRS?
KK: Staramy się realnie patrzeć na swój rozwój i cierpliwie wyznaczać sobie kolejne progi. Przede wszystkim musimy z meczu na mecz podnosić swój poziom i nie popełniać tych samych błędów. Tegoroczne rozgrywki są dla nas jedynie przetarciem i okazją do zebrania doświadczenia. W przyszłym sezonie będziemy już sobie stawiać cele bardziej ambitne, jak konkretne wyniki i realizować coraz to poważniejsze założenia taktyczne. To są głównie zadania wyznaczane przez trenera. Moim osobistym celem jest przywrócenie w Radzyminie mody na piłkę ręczną. Mam nadzieję, że będzie jak za czasów Arcusa Radzymin, kiedy to każdy mieszkaniec Radzymina wiedział, że mamy drużynę w II lidze. My ten potencjał postaramy się wykorzystać i przełożyć na frekwencję na meczach. Mamy konkretne propozycje rozwoju naszej działalności na inne dyscypliny sportowe, jak koszykówka czy siatkówka. Daje nam to siłę do bardziej wytężonej pracy, aby zauważyło nas środowisko sportowe i społeczność.
Mamy jeszcze jeden, bardzo ambitny cel - wychować reprezentanta Polski. Dla jego realizacji podjęliśmy współpracę z beniaminkiem ekstraligi KPR Legionowo i tu właśnie liczymy na duże wsparcie, przede wszystkim doświadczeniem.

KR: A co ze wsparciem finansowym?
KK: Stowarzyszenie stale poszukuje sponsorów dla dwóch drużyn dziecięcych i drużyny seniorów. Ofertę mamy bardzo ciekawą i zdecydowanie niespotykaną. Jednak firmy nie wierzą na razie w sukces organizacyjny Stowarzyszenia i sponsoring sportowy, którego szukamy, jest trudny do osiągnięcia. Dlatego stopniowo musimy budować markę SRS. W chwili obecnej nie mamy żadnego sponsora i większość kosztów pokrywają sami zawodnicy. Na dłuższą metę oczywiście tak być nie może. Większość zawodników to jednak uczniowie i studenci, dla których kwoty rzędu kilkuset złotych są znacznymi środkami.

KR: Jak to wygląda w innych klubach sportowych grających np. w II lidze?
KK: Wszędzie głównym sponsorem jest miasto. Urzędy pokrywają przynajmniej połowę kosztów funkcjonowania takich klubów. Dodatkowo mają one pomniejszych sponsorów, ale nie są to wielkie kwoty. Należy zauważyć, że każdy z tych klubów realizuje pośrednio zadania urzędu miasta, jak chociażby organizacja czasu wolnego młodzieży i dzieci, przeciwdziałanie narkomanii, nie wspominając już o promocji miasta. My również liczymy na wsparcie miasta. Złożyliśmy w tym celu wniosek budżetowy do Urzędu Miasta i Gminy w Radzyminie na rok 2014. Starczy to na pokrycie ok. 25% kosztów funkcjonowania Stowarzyszenia na poziomie, jaki sobie wyznaczyliśmy za cel. Przez te środki chcemy zagwarantować wysoki poziom sportowy chociaż jednej drużynie dziecięcej. Pozostaje nam czekać na decyzję burmistrza Zbigniewa Piotrowskiego i głosowanie Rady Miasta. Wierzymy jednak i byliśmy zapewniani, że pieniądze mogą się znaleźć. W tej sprawie mamy jedno stanowisko i wspólny cel, jakim jest stworzenie profesjonalnego systemu szkolenia.

KR: Radzymińska piłka ręczna zajmuje znaczące miejsce w historii sportowej
miasta. Mieszkają tu nadal zawodnicy, którzy występowali na arenach
światowych i startowali nawet w mistrzostwach świata. Czy będą oni w jakiś
sposób, nawet medialny, zaangażowani w działalność SRS?
KK: W przyszłości zamierzamy stworzyć organ doradczy dla Stowarzyszenia, który będzie składał się właśnie z osób zasłużonych dla piłki ręcznej. Jedynie przez początek rozgrywek i duże zaangażowanie w ich organizację nie ruszyliśmy jeszcze z pomysłem takiej rady. Część z osób, które będą członkami tego organu, już nam bardzo pomaga i angażuje się w sprawy bieżące. Stworzyliśmy także listę osób, które dołączą do nas w przyszłości i powoli będziemy realizować ten pomysł. Myślę, że na przełomie stycznia i lutego można spodziewać się już konkretnych działań takiej rady. Doświadczenie byłych zawodników i trenerów będzie niewątpliwie dla nas bardzo ważne i owocne.

KR: Najbliższe wydarzenia?
KK: 23 października w hali ROKiS podejmujemy II ligowy klub AZS AWF Warszawa. Będzie to mecz kwalifikacyjny do szczebla centralnego Pucharu Polski. Są to o tyle ciekawe rozgrywki, że każda drużyna ma jednakową szansę. Przeciwnicy zazwyczaj nie znają się i wyniki wcale nie muszą być przepaścią punktową, pomimo różnicy klas rozgrywkowych. W tym samym tygodniu, a dokładniej 26 października zagramy w Radzyminie przeciwko Mutce Zielonka. Zapowiada się bardzo zacięty mecz i walka o każdą bramkę. Serdecznie zapraszam na nasze mecze, bo to właśnie dla mieszkańców stale rosnącego Radzymina tworzymy tę drużynę.

KR: Dziękujemy za rozmowę i do zobaczenia na meczach.

(wywiad przeprowadził P.Wiśniowski; we wstępie wykorzystano materiały dostarczone przez Cezarego Wnuka i Andrzeja Kuśmierskiego)