Dużo ostatnio mówi się w mediach publicznych o abonamencie - pewnie w świetle zbliżającej się nowelizacji ustawy o nim. Warto przy tej okazji przyjrzeć się, jak w praktyce spełniają swoje obowiązki publiczni nadawcy.
Weźmy na przykład lokalne "Radio dla Ciebie". Reprezentując interesy zachodnich koncernów rozrywkowych ginie ono w natłoku kilkunastu innych podobnie sformatowanych komercyjnych rozgłośni. Tymczasem na naszym terenie istnieje szereg placówek, instytucji oraz organizacji i to ich wyrazicielem powinno być RdC. Zamiast zachodnich piosenek winniśmy słyszeć lokalne informacje, programy oświatowe i popularno-naukowe. Również prezentacje dorobku naszego i pozostałych regionów. Niezależnie od tego jaki on jest!

Warto przy tym zaznaczyć, że głównym nurtem muzycznym we wszelakiego rodzaju rozgłośniach finansowanych ze źródeł publicznych nie powinny być pop i rock z racji swego komercyjnego charakteru. Publiczny nadawca ma obowiązek według ustawy prezentować muzykę poważną, folklorystyczną i etniczną, jazzową, religijną oraz różnego rodzaju piosenki określane potocznie jako biesiadna, poetycka, szanty itd. Jeżeli pop to lokalny, czyli w naszym przypadku disco-polo. Wszędzie zagranicą słychać głównie miejscową muzykę, a u nas amerykańską.

Jako członek Rady Programowej radia publicznego wielokrotnie zwracałem uwagę na te nieprawidłowości. Słyszałem wtedy od przedstawicieli zarządu, że słuchacz preferuje piosenki amerykańskie. Już dziś Wieniawskiego, Chopina i Moniuszkę najlepiej wykonują Japończycy, Chińczycy i Koreańczycy. W ich krajach publiczni nadawcy nie zajmują się zbytnio piosenkami rodem z USA. To samo dotyczy informacji i kultury szeroko pojętej. Lokalny publiczny nadawca ma nas informować i edukować, za to mu płacimy i od tego jest!

Tak na marginesie - czy naprawdę nie chcecie Państwo dowiedzieć się czegoś o sąsiedzie, znajomym, usłyszeć kogoś z rodziny. Być poinformowanym o korku na Żołnierskiej i o wypadku w Markach. Czy rzeczywiście zamiast tego wolicie ciekawostki o celebrytach z USA, które i tak są dostępne w innych rozgłośniach prywatnych z finansowaniem własnym.
Pieniądze na abonament to nasze pieniądze i za nie powinny być nagłaśniane nasze problemy. Według ustawy misją publiczną jest niekomercyjna informacja, edukacja i kultura LOKALNA. Takie jest prawo.

Marek Surzyn - perkusista, producent, twórca zespołów. Współpracował koncertując i nagrywając z takimi solistami i zespołami jak: Jerzy Grunwald, Krzysztof Krawczyk, Anna Jantar, Krzak, Skaldowie, Breakout, Shakin'Dudi, Andrzej Zaucha, Jacek Skubikowski, Czesław Niemen, Tadeusz Nalepa, Obywatel G.C., Lady Pank, Dżem, Hiram Bullock, Wilki, Kayah, Kazik, Emigranci, Oddział Zamknięty, Vox, Maryla Rodowicz, Zbigniew Hołdys, Robert Gawliński, John Porter, Mirosław Czyżykiewicz, Eros Ramazzotti i wielu innych.

Kompozytor i wykonawca muzyki do kilku filmów, programów telewizyjnych i spektakli. Brał udział w licznych festiwalach i imprezach o międzynarodowym zasięgu, takich jak: Olimpiada Moskwa 80, Jarocin, Rawa Blues, Jazz Jamboree, Nancy Jazz Pulsations, Ingolstadter Jazz Tages, Ostend Jazz Festiwal, Jazz Blues Days Tallin, Jazz nad Odrą, Warsaw Summer Jazz Days, Dusseldorfer Jazz Rally, Dni Kultury Polskiej Sofia, Sztokholm, Moskwa, Budapeszt, Berlin, Rzym i wielu innych.

Nagrał około 200 płyt, z czego prawie połowa to płyty rockowe, co czyni go, zgodnie z Leksykonem Płytowym Polski Rock, jednym z najczęściej nagrywanych perkusistów. Jest twórcą i współtwórcą 9 płyt. W 1995 roku TVP 2 zrealizowała o nim film dokumentalny TAKT, TYLKO TAKT w reżyserii Jana Sosińskiego.